Godzilla moeders en prachtige baby's
Blijf op de hoogte en volg Sanne
02 Oktober 2014 | Kenia, Nairobi South
Ik had al gehoord van andere collega's dat het een erg drukke afdeling was. Wist niet zo goed wat ik er precies van kon verwachten maar ik was super enthousiast.
Eerst heb ik maandag wat bevallingen mee gekeken en gemeten bij een paar mama's hoeveel cm ontsluiting ze hadden en naar de hartslag van het baby'tje in de buik geluisterd.
Ik heb echt alles gezien: een bevalling die veel te lang duurde en na het hoofdje bleef het kindje haken waardoor met grof geweld op de buik werd geduwd, godzilla moeders die de hele boel bij elkaar schreeuwen en op de muren bonken terwijl ze nog niet eens aan het bevallen zijn, een moeder die de hele dag aan het wachten was en in haar blootje over de afdeling liep met een prop watten tussen haar benen, iemand waarbij de bevalling zo makkelijk ging dat ze ineens op haar knieën op bed zat met een huilende baby aan de navelstreng tussen haar benen, een moeder van 17 waarvan het 3e kindje al geboren werd, het uitscheuren of inknippen van de moeders en daarna hechtingen plaatsen en ga zo maar door.
En je gelooft het nooit, ben nog steeds super trots als ik eraan terug denk, maar ik heb ook meerdere keren zelf de bevalling mogen doen!
Het was echt heel erg leerzaam en gaaf om dit mee te mogen maken en het ging hartstikke goed. De verpleegkundige vonden het jammer dat ik er maar een weekje was want ik had er wel aanleg voor ofzo haha.
Wat minder leuk was was een baby van 20 weken (4 maanden te vroeg geboren), geen pols en ademhaling. De verpleegkundigen deden niets en keken alleen maar. Juist laatst een les gehad van Benjamin over reanimeren bij baby's en ik dacht nu moet ik wel. Ik heb de baby gereanimeerd, de pols is terug gekomen maar was heel langzaam. Het baby'tje lag te gaspen (happen naar adem) dus ook een slangetje ingebracht voor zuurstof en toen was het wachten geblazen op de arts. Het heeft gewoon 2 uur geduurd en na 1,5 uur ongeveer was het baby'tje helaas al overleden. Ik voelde me er zo rot over en het ergste was nog dat het kindje gewoon in een lege kartonnen doos werd afgevoerd.. Dan besef je je wel weer dat je in Afrika bent en niet in Nederland waar het kindje het misschien wel had gered.
Maar genoeg over de baby's.
Helaas was het afgelopen woensdag ook raak voor Karin: ziek thuis. Weer bij het ziekenhuis geweest en nu ook aan de medicijnen. Gelukkig gaat het wel al weer beter met haar :) en ik hoop echt dat t nou klaar is met ziekenhuis bezoekjes in onze vrije tijd!
Verder wil ik nog even trots mede delen dat we alle 3 super sportief bezig zijn hier in Kenia. Karin gaat vaak hardlopen en Shireen en ik doen samen krachttraining en buikspier oefeningen in de tuin! Dat is toch wel een benoeming waard toch ;)
Kwa heri! (Bye in Swahili)
-
02 Oktober 2014 - 18:11
Opa En Oma:
Hallo lieve Sanne, zo dat was me het weekje wel zeg. Wat heb je een boel ervaring opgedaan,dat zou in Nederland niet zo snel gebeuren, dan is het alleen kijken geblazen.
Maar nu bevallingen zelfstandig gedaan, inclusief hartslag baby'tje beluisteren en ook een hele ervaring, een baby reanimeren en een zuurstofslangetje inbrengen. Verschrikkelijk voor je dat alles wat geprobeerd is niet heeft geholpen en de baby alsnog is overleden en dan in een kartonnen doos werd afgevoerd.Maar toch ook goede bevallingen gezien, snelle en ook bij heel jonge moeders, dat is daar toch ook heel gewoon. Naar is dat nu ook Karin naar het ziekenhuis moest en ook aan de medicijnen is, ik hoop dat ze snel opknapt. Goed van jullie dat ondanks de drukte van jullie werk er toch ook tijd is voor ontspanning ( als je sporten zo kan noemen ). Heel veel liefs en een dikke kus ook van Opa en tot je volgende bericht, daar kijken we erg naar uit,
Oma -
02 Oktober 2014 - 18:50
Karin:
Wow hier schrijft de trotse mama!!!
Wat een super ervaringen lieffie!!!
Zou je dit in Nederland ook allemaal mogen???
Wel naar dat al je pogingen om de baby te redden helaas niet mochten baten maar het feit dat je dit zelfstandig probeerde vind ik fantastisch!!!
Wens Karin sterkte van me.
Verder ben je morgen alweer op de helft!!! Yeah
Dikke knuffff van mama XXX -
02 Oktober 2014 - 18:56
Jos:
Lieve Sanne,
Wat een mooie en minder leuke ervaring heb je meegemaakt van de week.
Ik ben toch wel apetrots op je hoor als ik dit zo lees;)
Fantastisch dat je dat allemaal kan en mag doen daar zeg, wel jammer dat het zo lang duurde voordat er een arts komt.
Je hebt er in ieder geval alles aan gedaan om het babytje te redden, ook al lijkt het mij inderdaad vreselijk als het dan toch niet goed gaat.
Knap dat jullie zo sportief bezig zijn hoor, een sportschool zullen ze daar wel niet hebben, ha,ha.
Veel succes en plezier daar samen.
liefs papa xxx -
02 Oktober 2014 - 19:43
Wouter:
Sanne!!!
Echt bizare verhalen lees ik telkens!! Je leert daar echt dingen die je nooit in Nederland zou leren of meemaken zelfs!! Geniet van je tijd daar!! We spreken elkaar snel! Gr Wouter -
02 Oktober 2014 - 20:33
Anita:
Hoi Sanne,
Inderdaad wat een ervaringen!
En wat dapper van je dat je het babytje probeerde te redden, ik snap dat het heftig is dat het niet lukte.
Verwijt het jezelf niet, je hebt gedaan wat je kon. Een prematuurtje van 20 weken heeft het in Nederland ook moeite met overleven, laat staan in Kenia.
Sneu voor Karin dat ook zij nu ziek is. Wel fijn dat jullie er voor elkaar zijn in die situaties.
Wens haar van harte beterschap en nu lekker genieten van het weekend.
Veel plezier daar! Groeten Anita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley