Burns, burns en nog meer burns
Door: Sanne
Blijf op de hoogte en volg Sanne
11 September 2014 | Kenia, Nairobi South
Zozo de 4 dagen poli kids tot 5 jaar zit erop. Heb heeeel veel patiënten in het systeem gezet, veel geleerd van collega's over hoe alles verloopt in het Mama Lucy Kibaki hospital en ook echt veel brandwonden verzorgd. Het is ongelooflijk hoe vaak dat voorkomt bij al die kleine kinderen en ook veel krokodillentranen gezien en geschreeuw gehoord. In Nederland is pijn hebben niet nodig want dan wordt je goed ingesteld met medicatie, hier is dat echt niet het geval. Kinderen krijgen geen pijnstiller voor de wondverzorging terwijl dit erg pijnlijk is en als ze huilen worden ze niet getroost maar kunnen ze een klap voor hun kop krijgen van hun moeder. Dat brak soms echt mijn hart om dat te zien.
Alex is een verpleegkundige die abortussen zelfstandig uitvoert en consulten houdt voor de psychiatrie, ik zou nog met hem meelopen maar hoorde vandaag dat hij is gevallen onder de douche. Hopelijk kan dat later nog een keer.
Vandaag ook een baby overleden, 6 maanden oud, gestikt in voeding door onvoldoende kennis van de moeder. De moeder was er kapot van en ik stiekem ook.. Je weet dat je dit soort dingen gaat zien, maar toch blijft het onmenselijk.
Ook met Mildred (22 jaar) veel contact gehad. Ik dacht dat mijn opleiding zwaar was, werken en leren maar zij werkt 6 dagen in de week van 7.30 tot 17.00u en zondag gaat ze de hele dag naar de kerk en zorgt ze voor haar familie, ze heeft echt nooit vrije tijd..
Qua vervoer hadden we nu eindelijk een beetje een goede route met matatu's zodat we niet 5 uur hoeven te reizen maar soepel is anders. Maandag middag dachten we de goede matatu te hebben maar niet dus! Werden gedropt bij het verkeerde busstation en bleek dat je een markt door moest om in de stad te kopen. Dan denk je dat stelt niets voor, maar het viel nog niet mee! Het was echt een local markt, geen wazungu te zien, helemaal overdekt en erg donker. Iedereen trok aan onze armen en riep tegen ons dat we naar hun kraampje moesten kijken etc. Gelukkig hebben we het overleefd maar erg op je gemak voel je je dan niet.
Ook gesproken met 2 artsen uit Engeland en onze 'mama' in het ziekenhuis is het er ook niet mee eens dat we zo reizen, eigenlijk is het niet veilig voor ons. Een taxi geprobeerd maar die prijs was belachelijk en nu heeft die lieve schat van mij via zijn baas die in Kenia woont geregeld dat we nu met de taxi kunnen voor een goede prijs!
P.S. Als je wilt horen wat voor muziek je hoort in de matatu's, dit vind ik een van de leukere nummers en kun je vinden op youtube: Sauti Sol - Sura Yako
Alex is een verpleegkundige die abortussen zelfstandig uitvoert en consulten houdt voor de psychiatrie, ik zou nog met hem meelopen maar hoorde vandaag dat hij is gevallen onder de douche. Hopelijk kan dat later nog een keer.
Vandaag ook een baby overleden, 6 maanden oud, gestikt in voeding door onvoldoende kennis van de moeder. De moeder was er kapot van en ik stiekem ook.. Je weet dat je dit soort dingen gaat zien, maar toch blijft het onmenselijk.
Ook met Mildred (22 jaar) veel contact gehad. Ik dacht dat mijn opleiding zwaar was, werken en leren maar zij werkt 6 dagen in de week van 7.30 tot 17.00u en zondag gaat ze de hele dag naar de kerk en zorgt ze voor haar familie, ze heeft echt nooit vrije tijd..
Qua vervoer hadden we nu eindelijk een beetje een goede route met matatu's zodat we niet 5 uur hoeven te reizen maar soepel is anders. Maandag middag dachten we de goede matatu te hebben maar niet dus! Werden gedropt bij het verkeerde busstation en bleek dat je een markt door moest om in de stad te kopen. Dan denk je dat stelt niets voor, maar het viel nog niet mee! Het was echt een local markt, geen wazungu te zien, helemaal overdekt en erg donker. Iedereen trok aan onze armen en riep tegen ons dat we naar hun kraampje moesten kijken etc. Gelukkig hebben we het overleefd maar erg op je gemak voel je je dan niet.
Ook gesproken met 2 artsen uit Engeland en onze 'mama' in het ziekenhuis is het er ook niet mee eens dat we zo reizen, eigenlijk is het niet veilig voor ons. Een taxi geprobeerd maar die prijs was belachelijk en nu heeft die lieve schat van mij via zijn baas die in Kenia woont geregeld dat we nu met de taxi kunnen voor een goede prijs!
P.S. Als je wilt horen wat voor muziek je hoort in de matatu's, dit vind ik een van de leukere nummers en kun je vinden op youtube: Sauti Sol - Sura Yako
-
11 September 2014 - 23:03
Karin:
Oeiiii wat eng dat jullie door die overdekte markt moesten.... Maar gelukkig alles goed gekomen!!!
Het lijkt mij ook naar om het verdriet van die kinderen te zien en hoe daar op gereageerd wordt....
Ik heb ff die muziek geluisterd en het lijkt me heerlijk om met deze muziek swingend vervoerd te worden....
Heb een link gedeeld op jou en mijn Facebook, hoeven ze niet meer te zoeken op YouTube :-)
Liefs en dikke kus van mama XXX -
11 September 2014 - 23:23
Jos:
Lieve Sanne,
Net terug van oma's verjaardag en zag dat jij weer wat geschreven had,
leuk hoor.
Wat maak je daar veel mee hè indrukwekkend hoor.
Dan hebben wij het niet slecht hier in Holland he!
Lijkt mij wel zwaar om al die tranen te zien door wat je meemaakt,
knap hoor dat je dat kan, ben trots op je;)!
Wel eng hoor om op zo een markt te komen, zorg in ieder geval dat je bij elkaar blijft, wel lief dat ze vervoer met een taxi geregeld hebben.
Muziek ga ik zeker nog even luisteren, ben benieuwd hoor.
Veel succes en weer even bijkomen van je 1e week in het hospital.
Liefs papa
-
12 September 2014 - 08:04
Opa En Oma:
Lieve Sanne,
Gisteren zijn we er niet aan toegekomen om je verslag te lezen, het werd een beetje te laat.
Maar vanmorgen in alle rust en nog niet alle rommel opgeruimd toch eerst je verslag gelezen bij een heerlijk kopje koffie. Ik bedacht direct oh wat hebben wij het toch goed, als er in Kenia ondanks alle hulp nog lang niet alles goed gaat. Ik ben blij voor jullie dat je de goede en meest snelle route naar het ziekenhuis hebt gevonden, maar blijf alles nog steeds heel voorzichtig doen en blijf inderdaad zoveel mogelijk samen zoals je nu doet. Ook al is het moeilijk probeer ook niet jezelf alles aan te trekken, dan blijven de tranen komen. Geniet van alle leuke en mooie dingen die je ziet en mee maakt, we wachten je verslagen nieuwsgierig af om weer zoveel als kan alles mee te maken en te genieten, heel veel liefs en een dikke kus van Opa en Oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
